Test page
Lemnos was….
Η Λήμνος καταλήφθηκε στη διάρκεια του πολέμου από τον γερμανικό στρατό στις 25 Απριλίου 1941. Συγκεκριμένα καταλήφθηκε από άνδρες της ταξιαρχίας της Λειψίας και της 14ης μεραρχίας πεζικού. Ήταν σημαντική η θέση της Λήμνου καθώς βρισκόταν κοντά στα Στενά. Οι Γερμανοί οχύρωσαν πολλές τοποθεσίες στη Λήμνο και δημιούργησαν αεροδρόμιο. Η γερμανική Κατοχή ήταν σκληρή αλλά χωρίς τις ακρότητες με τα ολοκαυτώματα των χωριών σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Στη διάρκεια της Κατοχής δημιουργήθηκε οργάνωση του ΕΑΜ στο νησί. Τελικά η Λήμνος απελευθερώθηκε από τον ιερό Λόχο και τους Βρετανούς στις 17 Οκτωβρίου 1944.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πολλοί Λημνιοί μετανάστευσαν στην Αίγυπτο, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία, αλλά συνέχισαν να διατηρούν καλές σχέσεις με το νησί και να πραγματοποιούν πολλά έργα σε αυτό. Το ίδιο έγινε και με τους Λημνιούς που εγκαταστάθηκαν σε άλλες πόλεις της Ελλάδος. Οι απόδημοι Λημνιοί συμμετείχαν σε συλλόγους και μέσω αυτών κρατούσαν επαφές με την πατρίδα τους.
Στο διάστημα 1919-1920 η Λήμνος παρέμεινε υπό βρετανική διοίκηση. Ύστερα από συμφωνία μεταξύ της γαλλικής και της βρετανικής κυβέρνησης άρχισαν τον Ιανουάριο του 1920 να αποβιβάζονται οι πρώτοι πρόσφυγες του Ρωσικού Εμφυλίου πολέμου στη Λήμνο. Επρόκειτο για ασθενείς και τραυματίες από το Νοβοροσίσκ και στη συνέχεια ευπαθείς ομάδες από την Οδησσό και την Σεβαστούπολη. Το ρεύμα των προσφύγων θα συνεχιστεί και το Νοέμβριο του 1920 έφθασαν πρόσφυγες Κοζάκοι από το Κουμπάν, το Δεκέμβριο του ίδιου έτους Κοζάκοι από το Ντον και μικρότερες ομάδες από το Τερέκ και το Αστραχάν. Έζησαν στη Λήμνο μέχρι το Νοέμβριο του 1921 σε 1.600 σκηνές. Επρόκειτο για περίπου 13.000 άτομα. Τη συντήρησή τους είχε αναλάβει η Γαλλία. Από τον Ιούνιο 1921 άρχισαν να μετακινούνται προς άλλα κράτη.
εεεεεξκακακ
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών, οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της Λήμνου αποχώρησαν και χριστιανοί Έλληνες της Μικράς Ασίας ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο νησί.
Στη διάρκεια του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940 συστήθηκε στη Λήμνο το 1ο τάγμα του 22ου Συντάγματος Πεζικού με εφέδρους Λημνιούς. Επίσης Λημνιοί επίστρατοι εντάχθηκαν στην 9η μεραρχία. Πολέμησαν κυρίως στη γραμμή Πόγραδετς- Κορυτσάς.
Εκδηλώσεις μνήμης
Στη μνήμη των μαχητών, των τραυματιών και των νεκρών Αυστραλών και Νεοζηλανδών μελών του ΑΝΖΑΚ οι δύο χώρες καθιέρωσαν την 25η Απριλίου, ημέρα έναρξης της απόβασης το 1915, ως Ημέρα Μνήμης του ΑΝΖΑΚ, γνωστή ως Anzac Day. Την ημέρα αυτή γίνονται πολλές εκδηλώσεις σε όλες τις πόλεις των δύο κρατών, και θεωρείται εθνική επέτειος, δεδομένου ότι ως το 1915 οι κάτοικοι των δύο χωρών αυτών δεν είχαν λάβει μέρος σε άλλη πολεμική σύγκρουση.
Η Anzac Day εορτάζεται επίσης στα Νησιά Κουκ, στο νησί Νιούε, στη Σαμόα και στην Τόνγκα.Μεγάλες εκδηλώσεις μνήμης γίνονται στα συμμαχικά νεκροταφεία της Καλλίπολης, στην Τουρκία.
Από το 1998 περίπου έχουν ξεκινήσει ανάλογες εκδηλώσεις και στη Λήμνο με πρωτοβουλία Λημνίων μεταναστών της Αυστραλίας. Στις εκδηλώσεις μετέχουν οι τοπικές αρχές, οι πρέσβεις Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας, Αγγλίας, Ινδίας και άλλων χωρών, των οποίων στρατιώτες είναι θαμμένοι στα δύο συμμαχικά νεκροταφεία.
Παρά την τραγική κατάληξη της εκστρατείας οι Αυστραλοί και οι Νεοζηλανδοί έφυγαν με αγαθές αναμνήσεις από τη Λήμνο, από τις περιποιήσεις και τη συμπεριφορά των κατοίκων. Οι μνήμες αυτές βοήθησαν μεταγενέστερα στην ομαλή ένταξη των Λημνίων μεταναστών στην Αυστραλία. Σε ανάμνηση της ζωής στη Λήμνο, η ονομασία Λήμνος δόθηκε σε προάστιο στην πολιτεία Βικτόρια.
Ένα Αυστραλιανό Μνημείο στην είσοδο του λιμανιού του Μούδρου έχει στηθεί, ως ελάχιστος φόρος τιμής στους «Ήρωες της Λήμνου» και στους ισχυρούς πολιτισμικούς και ιστορικούς δεσμούς μεταξύ της Αυστραλίας και της Ελλάδας. Επίσης, οι δυο δρόμοι που οδηγούν προς τα συμμαχικά νεκροταφεία Μούδρου και Πορτιανού έχουν ονομαστεί «Οδός ΑΝΖΑΚ».
Χρονολόγιο
Μάθε για τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα, τοποθετημένα στον χρόνο.